ΤΑ ΖΩΑ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ...

Τα ζώα χάθηκαν στις φλόγες

Τεράστια καταστροφή της πανίδας στις καμένες περιοχές-
«Άστεγα» όσα ζώα γλίτωσαν
Λαγοί, αλεπούδες, χελώνες αλλά και πιο σπάνια είδη της πανίδας και της χλωρίδας: και αυτά περιλαμβάνονται στους μεγάλους χαμένους των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν την περασμένη Παρασκευή στην Αττική.

Oι φωτιές που μετέτρεψαν σε κάρβουνο χιλιάδες στρέμματα στις βορειοανατολικές περιοχές του νομού ήταν η αιτία να καούν εκατοντάδες ζώα, ενώ όσα κατάφεραν να σωθούν έμειναν «άστεγα». Όπως επισημαίνει η κ. Παναγιώτα Μαραγκού, συντονίστρια επιστημονικής τεκμηρίωσης της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, η πανίδα στις συγκεκριμένες περιοχές και κυρίως στο Πεντελικό Όρος είναι αρκετά υποβαθμισμένη κι αυτό λόγω των αλλεπάλληλων πυρκαγιών αλλά και της επέκτασης της δόμησης.

Έτσι, από την ομάδα των θηλαστικών στην περιοχή της ΒΑ Αττικής συναντά κανείς κυρίως ασβούς, αλεπούδες, κουνάβια, λαγούς και διάφορα μικροθηλαστικά. Ενώ όσον αφορά στα πτηνά, οι ασπροκολίνες, οι μαυρολαίμηδες, οι καλόγεροι αλλά και οι γερακίνες είναι μερικά μόνο από τα πουλιά που έβρισκαν μέχρι πρότινος καταφύγιο στις καμένες πια περιοχές.

Στην περίπτωση μάλιστα των πτηνών που ζούσαν στις δασικές εκτάσεις της συγκεκριμένης περιοχής, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο, καθώς λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών θα βρεθούν ξαφνικά σε μια έκταση χωρίς δέντρα για να φτιάξουν τις φωλιές τους», λέει ο κ. Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, μέλος της Ελληνικής Ορνιθο λογικής Εταιρείας. Όπως προσθέτει, σημαντικό είναι να απαγορευτεί τώρα πια το κυνήγι, τόσο στις πυρόπληκτες περιοχές όσο και σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω από αυτές, αφού εκεί θα προσπαθήσουν να βρουν καταφύγιο τα πουλιά.

Οι πυρκαγιές, όπως επισημαίνει η κ. Μαραγκού, επηρεάζουν άμεσα την πανίδα μιας περιοχής, καθώς υπάρχουν κατηγορίες ζώων που πλήττονται ανεπανόρθωτα και σχεδόν εξαφανίζονται. «Αυτά είναι κυρίως τα είδη που δεν διαθέτουν καλούς μηχανισμούς διαφυγής, όπως για παράδειγμα να είναι γρήγορα ή να πετάνε ή να βρίσκουν καταφύγιο βαθιά στο έδαφος. Έτσι, είναι πολύ πιθανό να έχουμε ακόμη και εξαφανίσεις τοπικών πληθυσμών».

Η επόμενη μέρα...
Οι επιπτώσεις επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο, όπως υπογραμμίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, καθώς σε μεγάλο βαθμό τα ζώα εξαρτώνται από τον τύπο και την πυκνότητα της βλάστησης σε μια περιοχή προκειμένου να τραφούν ή να βρουν καταφύγιο. «Συνεπώς η έστω και προσωρινή απώλεια της βλάστησης έπειτα από μια πυρκαγιά μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς της πανίδας», τονίζει ο υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Προγραμμάτων της WWF Ελλάς, κ. Κωνσταντίνος Λιαρίκος.

Συμπληρώνει δε ότι η επόμενη μέρα θα πρέπει να βρει τις αρχές και τις οργανώσεις να κάνουν μια σωστή αποτίμηση του τι έχει συμβεί, προκειμένου να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα. «Να δούμε δηλαδή ποια είδη της πανίδας έχουν επηρεαστεί και σε ποιο βαθμό». Σημαντικότερο πάντως ρόλο στη διατήρηση της πανίδας θα παίξει, όπως τονίζουν οι ειδικοί, η δυνατότητα επανεποικισμού των καμένων περιοχών.

ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ:
«Όχι κυνήγι σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τις πυρόπληκτες περιοχές, αφού εκεί θα βρουν καταφύγιο τα πουλιά»


ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ-25/08/09

Η ορνιθολιγική εταιρεία εισακούστηκε !

αντιγραφω απο τον servitoros.gr :

Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κ. Παντελή Σκλιά απαγορεύεται η άσκηση θήρας παντός θηρεύσιμου είδους για δυο έτη, από την 1η Σεπτεμβρίου 2009 έως την 31η Αυγούστου του 2011 εντός των καμένων δασικών εκτάσεων του νομού Βοιωτίας (αφορά τα Δασαρχεία Λιβαδειάς και Θήβας) και του Νομού Εύβοιας (αφορά τα δασαρχεία Χαλκίδας και Αλιβερίου) της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Σκοπός της απαγόρευσης είναι η προστασία και αποκατάσταση της άγριας πανίδας και του θηραματικού πλούτου.

Μετά την απόφαση αυτή, τα αρμόδια Δασαρχεία αναμένεται να εκδώσουν σχετικές Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις Θήρας για τις κατά τόπους καμένες δασικές εκτάσεις. Σε αυτές θα συμπεριληφθούν και νησίδες ή τμήματα άκαυτων δασικών ή αγροτικών περιοχών που απέμειναν εντός των καμένων εκτάσεων, ώστε να δοθεί στη ζώσα πανίδα η δυνατότητα επιβίωσης και διαβίωσης, ώστε να επανακτήσει τη βιολογική και οικολογική της σταθερότητα.

Ειδικότερα, τονίζεται ότι η εξεύρεση της περιμετρικής ακτίνας απαγόρευσης της θήρας θα προσδιοριστεί με ευδιάκριτα όρια και σε συνεργασία με τους κατά τόπους Κυνηγετικούς Συλλόγους, προκειμένου η ζώνη απαγόρευσης του κυνηγιού να καταστεί τόπος επιβίωσης, διατήρησης, προστασίας και επαύξησης της άγριας ζωής.